SAKRAMENT NAMASZCZENIA CHORYCH
"Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone." (Jk 5,14-15)
Przy zgłoszeniu chorego należy określić jego stan zdrowia (zwłaszcza czy jest on w stanie przyjąć Komunię Świętą).
W domu chorego należy przygotować: stół nakryty białym obrusem, krzyż, świece; na stole: kropidło, woda święcona, szklanka z wodą i talerzyk z watą.
Wszyscy obecni w domu biorą udział w modlitwie.
Prosimy nie czekać na ostatnią chwilę z wezwaniem kapłana do chorego aby ten obrzęd nie stał się Ostatnim Namaszczeniem.
Co to jest namaszczenie chorych?
Namaszczenie chorych jest to sakrament, który udziela specjalnej łaski chrześcijaninowi doświadczonemu ciężką chorobą lub starością
Jaka jest podstawa biblijna namaszczenia chorych?
W liście św. Jakuba czytamy: "Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone" (Jk 5, 14-15).
Kiedy i jak często można przyjmować sakrament chorych?
Wprowadzenie do obrzędu namaszczenia chorych w następujący sposób reguluje kwestie związane ze sprawowaniem sakramentu:
- List św. Jakuba stwierdza, że chorych należy namaszczać po to, aby ich zbawić i przezwyciężyć ich chorobę. Należy szczególnie troszczyć się o to, aby sakrament ten przyjmowali ludzie, którzy poważnie niedomagają z powodu choroby lub podeszłego wieku. Wystarczy mądry i zgodny z prawdopodobieństwem sąd o tym, czy choroba jest poważna; jeśli tak, nie należy żywić skrupułów. O ile to konieczne, można poradzić się lekarza.
- Sakrament można przyjąć powtórnie, jeżeli chory odzyska siły, a potem stan jego znów się pogorszy albo jeśli nastąpi pogorszenie w trakcie tej samej choroby.
- Jeżeli schorzenie jest poważne, chory powinien przyjąć sakrament namaszczenia przed operacją chirurgiczną.
- Ludzie starzy mogą przyjmować namaszczenie, kiedy czują się słabi, mimo że nie ma niebezpieczeństwa groźnej choroby.
- Chore dzieci mogą przyjmować namaszczenie, jeżeli są już na tyle świadome, żeby sakrament mógł przynieść im pocieszenie.
- Zarówno prywatne, jak i publiczne nauczanie powinno zachęcać wiernych do tego, aby w razie potrzeby prosili o sakrament chorych, a gdy przyjdzie czas, przyjmowali go pobożnie i z całkowitą wiarą. Nie wolno tracić sakramentu na skutek ciągłego odkładania chwili jego przyjęcia. Wszystkich, którzy opiekują się chorymi, trzeba informować o znaczeniu i skutkach sakramentu.
- Sakrament chorych można sprawować nad osobami nieprzytomnymi, lub takimi, które straciły zdolność posługiwania się rozumem, o ile jako chrześcijanie prosili o niego, gdy cieszyli się pełnią władz umysłowych.
- Jeżeli ksiądz wezwany został do osoby zmarłej, powinien modlić się, prosząc dla niej o odpuszczenie grzechów i łaskawe przyjęcie do królestwa niebieskiego. W takiej sytuacji kapłan nie może jednak celebrować sakramentu namaszczenia. Jeżeli zachodzi wątpliwość co do tego, czy chory jeszcze żyje, ksiądz może udzielić sakramentu namaszczenia warunkowo.
Kto udziela namaszczenia chorych?
Namaszczenia chorych udzielają kapłani, używając oleju poświęconego przez biskupa, a w razie potrzeby przez kapłana, który namaszcza chorego.
Jak udziela się namaszczenia chorych?
Do istoty tego sakramentu należy namaszczenie czoła i rąk chorego, z towarzyszącą modlitwą o specjalną łaskę płynącą z tego sakramentu.
Jakie skutki sprawia namaszczenie chorych?
Skutki specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych są następujące:
- zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla dobra chorego i całego Kościoła,
- umocnienie do przyjmowania po chrześcijańsku cierpień związanych z chorobą lub starością,
- przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty,
- powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu chorego,
- przygotowanie na przejście do życia wiecznego.
Jak przygotować się do sakramentu namaszczenia chorych?
Przed przyjściem księdza wystarczy przygotować mały stolik nakryty białym obrusem, na którym powinien stać krucyfiks i dwie zapalone świece. Jeżeli ksiądz ma przynieść Najświętszy Sakrament, potrzebna jest także czarka z wodą, w której mógłby umyć palce. Jeżeli chory chce wyspowiadać się z grzechów, członkowie rodziny powinni wyjść z pokoju, ale dobrze by było, gdyby po zakończeniu spowiedzi wrócili i włączyli się w modlitwę. Chorzy przygotowują się do sakramentu poprzez modlitwę. Należy zachęcać ich do modlitwy w samotności, z rodzinami, przyjaciółmi lub tymi, którzy sprawują nad nimi opiekę. Także księża powinni być gotowi do modlitwy z chorymi.
Modlitwa w intencji chorego
Wszechmogący wieczny Boże, wiekuiste zbawienie wierzących, wysłuchaj naszych próśb za chorego sługę Twojego N. (służebnicę Twoją N.), dla którego (której) błagamy o pomoc, aby odzyskał (ła) zdrowie i składał (ła) Ci dzięki w Twoim Kościele. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen