POGRZEB KATOLICKI

Życie Twoich wiernych, o Panie, zmienia się, ale się nie kończy, i gdy rozpadnie się dom doczesnej pielgrzymki, znajdą przygotowane w niebie wieczne mieszkanie. (Prefacja o zmarłych)

Zgłoszenia pogrzebu należy dokonać w kancelarii parafialnej parafii faktycznego zamieszkania Zmarłego.

 

Dokumenty niezbędne do pogrzebu:

  1. Akt Zgonu z USC,
  2. zaświadczenie o przyjęciu Sakramentu Chorych, Spowiedzi, Komunii św., wydane przez duszpasterza lub kapelana szpitala,
  3. w przypadku zmarłych, którzy mieszkali poza naszą parafią, konieczna jest pisemna zgoda na pogrzeb z parafii ostatniego miejsca zamieszkania osoby zmarłej.

Zachęca się rodzinę zmarłej osoby do przystąpienia do Sakramentu Pokuty i Pojednania (spowiedź), a w czasie Eucharystii przyjęcie komunii świętej w intencji zmarłego.

Zachęcamy do zamawiania Mszy św. za Zmarłego zamiast kwiatów czy wieńców pogrzebowych oraz do podtrzymywania zwyczaju Mszy św. w 30 dzień po śmierci, a także Mszy św. co miesiąc przez cały rok.

 

Odmowa pogrzebu:
Kościół odmawia pogrzebu katolickiego osobom, które same z własnej i nieprzymuszonej woli - postawiły się poza nim. Jest naturalne, że obrzędy danej grupy są przeznaczone dla członków tej grupy, a dla osoby spoza niej są bezsensowne i niepotrzebne.

Kodeks Prawa Kanonicznego -Kan. 1184:
  § 1. Jeśli przed śmiercią nie dali żadnych oznak pokuty, pogrzebu kościelnego powinni być pozbawieni:

  1. notoryczni apostaci, heretycy i schizmatycy;
  2. osoby, które wybrały spalenie swojego ciała z motywów przeciwnych wierze chrześcijańskiej;
  3. inni jawni grzesznicy, którym nie można przyznać pogrzebu bez publicznego zgorszenia wiernych.

Pogrzeb samobójców:
Instrukcja liturgiczno-duszpasterska Konferencji Episkopatu Polski o pogrzebie i modlitwach za zmarłych z 5 maja 1978 r. w punkcie 13 podkreśla, że według powszechnego zdania psychiatrów, samobójcy nie są w pełni odpowiedzialni za swój czyn. "Dlatego nie odmawia się im pogrzebu katolickiego, jeżeli w ciągu życia okazywali przywiązanie do wiary Kościoła.(...). Samobójcę, który przed zamachem na własne życie dawał zgorszenie, należy traktować jako jawnego grzesznika".